Bir ilişki, özellikle de evlilik, sürekli bir devinim içindedir ve çeşitli dönemlerden geçer. Bu devinim, çiftlerin sürekli esnek olmasını ve evliliğin o dönemine uyum sağlamasını gerektirir.
Evliliğin her alt döneminde ilişkinin yeni kurallara göre yeniden tanımlanması gerekiyor. Bu da ancak tarafların esnek olması ve ilişkiyi adapte etmeye hazır olmasıyla mümkün. Krizler de işte bu nedenle, genelde yeni bir dönemin başlangıcında çıkıyor.
Örnek mi? Aşık oldunuz ve evlendiniz. Aşk, evliliğe yol açan çok güçlü bir duygu olabilir. Ama kısa süre içinde yerini başka dinamiklere bırakacaktır. Ve taraflardan biri bu değişime hazır değilse sorun çıkması işten bile değildir.
Bir ilişkinin ilk evresinde aşk öne çıkabilir. Sevdiğiniz kişiyle ‘iç içe’ bir ilişki yaşamak doğaldır. Sürekli beraber olmak istemek, her saniye onu düşünmek, hayaller kurmak veya onu idealize edip yalnızca olumlu yönlerini görmek ilişkinin ilk evresini tanımlar. Çift kendini tek bir vücut gibi yaşar, farklılıklar görülmez.
Oysa ki kısa bir süre sonra yeniden özgürlük çanları çalmaya başlar. Kendinizi eşinizden ayrıştırmak, bireysel ihtiyaçlarınızı ön plana çıkarmak istersiniz. Eşinizi sizi tamamlayan değil, kısıtlayan bir birey olarak görebilirsiniz. Görüş farklılıkları belirginleşmeye başlar. İlişkinizin yeni bir evresi başlamıştır.
Eğer ilişkideki geçiş dönemlerini iyi yönetemezseniz problem yaşamanız kaçınılmazdır. Burada da en sık yapılan hata: sorunun üstünü örtmek (yokmuş gibi davranmak) ya da eşinizi ikna edip bir an önce görüş farklılığını ortadan kaldırmaya çalışmaktır. Her ikisi de sorunun büyümesine yol açacaktır.
§ Öncelikle, eşinizle aranızda görüş farklılıkları olacağını kabul edin ve bunları dile getirmekten ve tartışmaktan kaçınmayın.
§ Görüşlerinizi tartışırken hedefiniz, sorununuzu bir an önce konuşup halletmek veya tek bir ortak görüşte uzlaşmak olmamalı.
§ Önemli olan eşinizin farklı görüşüne tahammül edebilmeyi öğrenmektir. Ancak bu sayede sağlıklı bir ilişki mümkün olabilir.
