Evlilik kurumunun resmen sona ermesine boşanma denir. Boşanma kısa dönemli bir süreç değildir. Genelde ebeveyn ve çocuğun tüm yaşamını etkileyebilen karmaşık değişikliklere neden olan bir süreçtir. Bu değişikliklere örnek olarak yas tepkileri, öfke, karşılık bulamamış sevgi, paylaşım ve güç dengesinde bozukluk gibi etkilerin olduğu belirlenmiştir. Ancak araştırmalar göstermektedir ki her boşanma çocuk ve ebeveyn üzerinde olumsuz etkiler bırakmaz çünkü mutsuz, huzursuz bir evliliğin olduğu evlerde çocuklar ve ebeveynler bu durumdan daha olumsuz etkilenmektedir. Çocukların her bakımdan sağlıklı olması anne-ve babalarının iyi olmasına bağlıdır. Eğer boşanma ebeveynin iyi hissetmesini sağlayacaksa ve aile içinde bir düzen olacaksa çocuğun da bundan fayda sağlayacağı unutulmamalıdır.
Genel olarak boşanma süreci, birbirini izleyen üç evreden oluşur. Birinci dönem ani ve şiddetli tepkilerin gösterildiği, çocuğun ve ebeveynlerin arasında zaman zaman fiziksel şiddete kadar ulaşabilen akut dönemdir. Bu dönem bazen yılarca sürebilmekte ve eşlerden birinde ya da her ikisinde de depresyon, intihar düşünceleri, öfke belirtileri görülmektedir. Bundan sonraki dönem ise geçiş dönemidir eşler giderek birbirlerinden uzaklaşmakta, yeni ilişkilere ve yeni çevrelere girmeye başlamaktadırlar. Bu dönemde çocuk, ebeveynin hayatında meydana gelen değişiklikler ve yeni ilişkilerle yüz yüze kalır. Üçüncü dönem ise diğerlerine göre daha tutarlı bir dönemdir. Eşler kendi hayatlarını kurmaya başlar ve yaşamları düzene girer. Tüm bu gelişmeler olurken çocuklar bundan nasıl etkilenmektedir?
Çocuk için boşanma korundukları, bakım gördükleri bir sistemin çökmesi anlamına gelmektedir. Boşanma ile birlikte gelir ve sosyal statü kayıpları, içsel çatışmalar , okul ve ev değişiklikleri, kalitesiz ebeveynlilik, eşler arası çatışmalar ve yeniden yapılan evliliklere uyum çocukların karşılaşabileceği sorunlar arasındadır. Ve bu sorunlar onların ileride davranış sorunları göstermesine neden olabilmektedir. Ayrıca boşanmış ailelerin ergenlik döneminde ki kız ve erkek çocuklarının madde kullanım sorunlarının diğer çocuklara oranla daha yüksek olduğu pek çok araştırma tarafından kanıtlanmıştır.
Bu tür etkilerin yanında boşanmanın çocuk üzerindeki en önemli etkilerinden biri de anne ya da babalarını diledikleri zaman ve sık sık görememesi ve boşanma sonrasında ilişkinin değişmesidir. Boşanma, çocuk üzerindeki otorite ve disiplini azaltabilmekte, ikiye bölebilmekte, hatta birbirleri, ne zıt tutumlar sergilemesine neden olabilmektedir. Çocuğun sosyal normlara uygun davranışlar göstermesi konusundaki beklenti azalmakta, ebebevyn ve çocuk arasında öfke giderek artabilmektedir. Özellikle beraber yaşayan ebeveyn ve karşı cins çocuk (baba-kız-anne -oğul) ilişkisinde çatışmalar daha yoğun olabilmektedir.
