Öğrenmenin birçok tanımı olmakla birlikte en geniş anlamda öğrenme; deneyimler, eğitim ve öğretim sonucu davranışta meydana gelen kalıcı değişiklik olarak tanımlanabilir. Bu tanımda iki noktanın dikkatimizi çekmesi gerekir. Bunlardan ilki öğrenmenin bir davranış değişikliği olduğudur. Çünkü bir bilgiyi veya bir beceriyi öğrenen bir insanın eninde sonunda davranışlarında belirli bir değişme olur. Örneğin, araba kullanmayı, okuma yazmayı veya yabancı bir dili konuşmayı bilmeyen bir insanın, bu becerileri öğrendikten sonra davranışlarında bir değişme olur.
İkinci olarak davranışlarda meydana gelen değişikliklerin bir öğrenme olayı olarak kabul edilebilmesi için söz konusu davranış değişikliklerinin uzun süreli olması gerekir. Doğal olgunlaşma, yorgunluk ve belirli bir ilacın alınması sonucu davranışlarda meydana gelen değişikliklerin bir öğrenme olayı olarak kabul edilmemesi gerekir.
Sadece çocuklar için değil yetişkinler için de öğrenmek hayat boyu sürmektedir. Anne ve baba olarak bu öğrenme sürecinde çocuklarınıza yardımcı olmaksa en büyük görevinizdir. Fakat bu noktada yapılan en büyük yanlış ailelerin çocuklarına eğitim ve öğretim sürecinde aynı metotla yaklaşmasıdır. Oysaki her çocuğun öğrenme özellikleri aynı değildir. Bebekken beş duyuyla birden öğrenme gerçekleşmektedir. Ama zaman içinde büyüdükçe kendi karakter özelliklerimize göre bu stillerden birini ya da birkaçını daha çok benimsemekteyiz. Öğrenmede önemli olan faktörler; algılama, anlama ve kavramadır.
Öğrenme stilleri, her öğrencinin yeni ve zor bir bilgiyi öğrenirken kendine özgü ve farklı bir şekilde kullandığı yollardır. Öğrenme stillerinde güçlü ve geliştirilmesi gereken noktalar vardır.
Stillerden bazılarının baskın olarak kullanılması doğuştan gelir; fakat daha sonra akademik yaşantıyla, çevresel faktörlerle ve kişilerin meslekleri ile şekillenir. Stillerden birinin diğerine göre üstünlüğü yoktur, herkesin kendine özgü ve değerli bir öğrenme stili vardır. Bireyler sahip oldukları kişilik özelliklerine uyan öğrenme stillerini tercih ederler. Dolayısıyla öğrenme stilleri kişilik özelliklerinden de etkilenir. Yapılan araştırma sonuçlarına göre, öğrenme stilleri ile zeka arasında da doğrudan bir ilişki olmadığı saptanmıştır.
Öğrenme stilleri dikkate alınarak yapılan eğitimle ders başarısı arasında olumlu bir ilişki olduğu kanıtlanmıştır.
Herkes öğrenebilir ama aynı şekilde öğrenmez. Her çocuğa uyabilen, standart bir öğrenme stili yoktur. Çocuğunuzun öğrendiği yolu bulup o yönde ilerlemesini kolaylaştırmanız gerekmektedir. Başarısı ancak bu şekilde artmakta, algılaması, ilişkileri, bilişsel, duygusal ve fizyolojik yapısı onun öğrenme stilini belirlemektedir. Önemli olan en uygun şekilde öğreneceği stille öğretebilmektir.
Eğitim öğretim sürecinde çocuğunuzun öğrenme stillerinin belirlenmesi etkin öğrenmeyi sağlamamız için gerekli.
Öğrenme stillerini genel olarak 3 ana başlık altında toplarız. Bunlardan birincisi görerek öğrenme, ikincisi dokunarak, tadarak öğrenme (kinestetik) ve son olarak da duyarak öğrenmedir. Herkes bunların birkaçına sahip olabilir ama hangi öğrenme stilinin baskın olduğu kişiden kişiye değişir.
Öğrenme Stilleri
Görsel öğrenenlerin özellikleri
•Özel yaşamlarında genellikle düzenli ve titizdirler.
•Sözlü talimatları takip etmekte zorlanırlar.
•Harita, poster, şema, grafik gibi görsel araçlarla kolay öğrenirler ve bu araçlarla öğrendiklerini kolay hatırlarlar.
•Kurallara uymak ve disiplinli olmak en büyük özellikleridir.
•Karmaşık ve ne olacağı belli olmayan işlerde huzursuz olurlar.
•Plansızlık onlar için huzursuzluk demektir.
•Mükemmellik onlar için önemlidir.
•Hızlı konuşurlar, iyi gözlemcidirler.
•Okumaya düşkündürler.
•Okudukları ve yazdıkları metinlerde yazım, noktalama ve diğer dil bilgisi kurallarına duyarlıdırlar.
•Bir şey düşünürken gözleri yukarı doğru bakar.
İşitsel öğrenenlerin özellikleri
•Ses ve müziğe duyarlıdırlar.
•Sohbet etmeyi grupla çalışmayı severler.
•Genellikle ahenkli ve güzel konuşurlar.
•Daha çok konuşarak, tartışarak öğrenirler.
•Bir şey düşünürken kulak hizasına doğru bakarlar.
•Gözle okuma sırasında hiçbir şey anlamayabilirler.
•Bulundukları ortamlarda gürültüden çok rahatsız olurlar.
•Yazarken noktalama işaretleri, dil bilgisi hataları yapabilirler.
Dokunsal–kinestetiklerin (tadarak öğrenme) özellikleri
•Kinestetikler dünyayı adeta vücutları ile hisseder ve o dünyayı anlamak için de tüm vücutlarını kullanırlar.
•Sürekli hareketlidirler, yerlerinde duramazlar, aktif olmayı severler.
•Plan ve programdan fazla hoşlanmazlar.
•Monoton ve yavaş konuşurlar, az ve öz konuşmayı severler.
•Dokunmak onlar için en kolay iletişim kurma yoludur.
•Düşünürken aşağı doğru bakarlar, dağınıktırlar.
Sonuç olarak, öğrenme stilleri bireyin doğuştan sahip olduğu ve onun başarısını etkileyen karakteristik özelliğidir. Öğrenmeyi öğrenmenin temel basamaklarından biri olan öğrenme stilleri öğretmenler ve öğrenciler başta olmak üzere tüm toplum tarafından bilinmelidir. Öğrenci kendi öğrenme stilini bildiğinde;
*Bir sonraki bülten konumuz ‘’Ailede Sorumluluk ve Sınır Koyma’’ dır.
KAYNAKÇA
Erden, M.(2006). Öğrenme Stilleri, Sertel Altun Morpa Kültür Yayınları / İlköğretim Öğretmenleri İçin Rehber Kitaplar Dizi İstanbul,1.basım
Güven, M. (2004). Öğrenme Stilleri ve Stratejileri Arasındaki İlişki, Anadolu Üniversitesi Yayınları
