Tırnak yeme, ismiyle bile hemen bütün ailelere olumsuz şeyler çağrıştırmaktadır. Tırnak yeme erişkinlerde ve çocuklarda sık gördüğümüz bir alışkanlıktır. Bu alışkanlık bazı erişkinlerde yıllarca devam edebilir. Çocuklarda ise bazen artıp, bazen azalmaktadır. Şenel olarak birçok tırnak yeme alışkanlığı belli bir şekilde görülse bile daha sonra kaybolmaktadır.
Tırnak yeme psikolojik sorunların yanı sıra bazı sağlık problemlerine de zemin hazırlamaktadır. Tırnak yeme, mikrop taşıma ihtimali yüksek bir organın ağza alınması demektir. Tırnak yiyen çocuklara sağlık açısından sakıncaları anlatılmalıdır. Hatta bazı paraziter hastalıklar açısından çocukların tıbbî kontrolü gerekebilir.
Tırnak yemenin birçok nedeni olduğu gibi, hiçbir nedeni olmadan, sadece alışkanlık olarak kazanılmış bir davranış da olabilir. Tırnak yeme genelde psikolojik bir problem olarak adlandırılır. Yani gergin ve streste olan çocuğun kaygıya verdiği cevap olarak, bu şekilde bir davranış sergilemesi söz konusu olabilir. Çocuk, stres karşısında tırnak yiyerek kaygısını gidermeye çalışabilir. Agresyon durumlarında çocuğun kendine yönelik bu şekilde bir davranış göstermesi, yine sık görülen bir tutumdur. Tırnak yeme, anne ve baba tarafından fazla büyütülmemelidir. Tırnak yemenin çocuğu önemli ölçüde etkileyen bir problem olup olmadığı değerlendirilmelidir. Bununla birlikte çocuğun o dönem içinde karşılaştığı stres durumları (Bkz. Çocukları Etkileyen Psikososyal Stres Faktörleri) çocuğun tırnak yeme alışkanlığını artırabilir.
Tırnak yeme durumunda anne ve babaların yapması gerekenler şu şekilde özetlenebilir:
Çocuğunuzun o an için stresli olup olmadığını değerlendiriniz. Çocuğun stresi var ise bu stresin azalması için çaba gösteriniz.
Çocuğunuza, bu alışkanlığın tıbbî ve psikolojik zararlarını anlatarak, onun bu durumun yanlış olduğunu iyice kavramasına yardımcı olunuz.
Çocuk ile aranızdaki ilişkinin iyi olup olmadığını değerlendirerek çocuk ile iyi bir ilişki zeminini oluşturmaya çalışınız.
Çocuğunuza bu konuda belli aralıklarla, uygun bir ses tonu ve hitap şekli ile uyarılarda bulununuz.
Çocuğunuzun tırnaklarını sık sık keserek, tırnak uzatmasına (her ne kadar tırnak yiyen çocukların tırnakları genelde bu nedenden dolayı kısa olsa bile) izin vermeyiniz.
Tırnak yeme durumu devam ederse bir uzmana başvurunuz. Çocuğunuzun içinde bulunduğu ruh hâlini daha iyi anlamaya çalışarak ona psikolojik yardım sağlayınız.
Çocuğunuzun agresyonunu başka yerlerde atmasını sağlayacak sosyal, sportif faaliyetlere ve aktivitelere ağırlık vererek onun gerginliğini azaltmaya çalışınız.
Çocuğa bu konu ile ilgili fiziksel kısıtlamaların (eldiven, bez bağlama vb.) ve uyarıcı maddelerin (acı biber vb.) çoğu zaman bir fayda sağlamadığını unutmayınız. Gereksiz ve aşırı uygulamalarla çocuğunuz ile aranızdaki ilişkinin bozulmasına izin vermeyiniz.
Genelde gerginlik ve kaygı durumunun tırnak yemeyi artıracağını hesaba katarak, çocuğunuzu, bu tür durumlardan şikâyeti geçene kadar, uzak tutmaya çalışın.
Çocukların boş kaldıklarında buna benzer problemlerinin fazla olduğunu unutmayınız. Onu yaşına uygun aktiviteler ile meşgul etmeye çalışınız.
Tırnak yeme genel olarak geçici olduğundan çok fazla endişe etmeyerek, yukarıda belirtilen tavsiyeleri uygulamaya çalışmalıyız. Burada bir örnek vermekte yarar var: "Aykut, 8 yaşında ilköğretim ikinci sınıf öğrencisidir. Geçen yıl küçük bir kız kardeşi dünyaya gelmiştir. Kardeş durumu Aykut'u başlangıçta etkilemiyor gibi görünse de kardeşi büyüdükçe onda bazı psikolojik değişiklikler meydana gelmiştir. Son zamanlarda ise çabuk ağlama ve mızmızlanmasının yanı sıra tırnak yeme alışkanlığı görülmeye başlanmıştır. Annesinin dikkatini çeken bu durum, Aykut'un kardeşine bağlı sorununun bazı uygun müdahalelerle ve Aykut'un yaşına uygun mutluluk kaynaklarının artırılması ile çözümlenmiştir." Önemli olan tırnak yeme alışkanlığına başka problemlerin eşlik edip etmediğidir.
