Disleksileri en çok yoran şey doğru anlaşılamamaktır. Çoğu zaman anne-babalarının, öğretmenlerinin ve arkadaşlarının yanlış yargılamalarına maruz kalmaktadırlar. Onları asıl zorlayan, motivasyonlarını düşüren, kendilerine olan güvenlerini zedeleyen, içlerindeki potansiyeli göstermelerini engelleyen şey de bu yanlış yargılamalardır.
Bu yanlış yargılar nelerdir? Gelin sıralayalım:
Kendisini verse, dikkatini toplasa çok başarılı olacak.
Geçimsiz bir çocuk olduğu için arkadaşlarıyla ilişkisi bozuk.
İsterse dersleri çok iyi olur
Yeterince ders çalışmadığı için notları düşük.
Sorumsuz olduğu için ders çalışmıyor, kitap okumuyor.
Sınıfta daha çok sesli okuma yaparsa okuması gelişir. Her fırsatta ona sesli okuma yaptırılmalı.
Diğer aileler bizim kadar çocuklarına emek vermiyorlar ama yine de bizim çocuğumuzun notları onlardan düşük.
Demek ki kapasitesi bu kadar. Kafası bu kadar çalışıyor.
Bu konuları asla öğrenemez. ( Disleksiler, öğrenirken çok tekrara ve farklı tekniklere ihtiyaç duyarlar ama çok iyi öğrenebilirler.)
Kendine güvense başaracak.
Dikkati çok dağınık olduğu için başarılı olamıyor.
Çok utangaç ve içe dönük.
Etrafındaki insanlara karşı kaba.
Kendisinden küçük çocukların yapabildiklerini bile yapamıyor.
Umursamaz olduğu için ödevlerini, eşyalarını ... unutuyor.
Hatice Tez
Öğretmen-Program Geliştirme Uzmanı- Öğrenci Koçu
