Çoğu zaman zihnimizin içinde işlemekte olan, mırıldanan bir düşünceler akışı vardır. Genellikle bunun hakkında düşünmesek de, başkaları ile konuşmasak da, neredeyse herkesin kafasında mırıldanan sesler vardır.
Bu içsesler bazen yüreklendiricidir ve son birkaç metreyi koşmanız için size seslenir; 'Neredeyse geldin, devam et, devam et...' Ya da sizi sakin olmaya teşvik eder; 'Sakin ol şampiyon, bunun da üstesinden geleceksin.' gibi. Çünkü sonunda her şeyin iyi olacağını biliyordur, deneyimlerine veya cesaret vericilerine güvenerek.
Fakat bazen içses hiç de iyi değildir. İyi doğamızın, en iyi sezgilerimizin veya en olgun yetkinliklerimizin sesi değildir. Yenilgiyi kabul eder, suçlayıcıdır, yargılayıcıdır, aşağılayıcıdır ve panik doludur; 'Senden iğreniyorum...' , 'Seninle her şey sarpa sarıyor...' ya da 'Seni küçük geri zekâlı...' vs. gibi.
Columbia Üniversitesinde yapılan bir araştırma; kendisi hakkında olumsuz değerlendirmelere, içsese sahip kişilerin, depresyona girme riskinin, diğerlerine oranla 3 kat daha fazla olduğunu söylüyor.
Peki, nereden gelir bu olumsuz iç sesler?
Bir iç ses her zaman eski bir dış sestir;
Tüm bu kişilerin üsluplarına, ifadelerine maruz kaldığımız o dönemlerde yardımcı olmayan sesleri özümseyip, içselleştirdik; çünkü belli önemli noktalarda kulağa inandırıcı dahi gelmişlerdi. Otorite ve baskı figürleri mesajlarını tekrar tekrar dile getirdiler. Ta ki; bu mesajlar düşünce şeklimizin içine yerleşene ve gerçekliğimiz haline gelene kadar.
Şimdi bu sesler, kendi seslerimize dönüştü ve neleri başarabileceğimiz konusundaki kapasitemizi doğru ölçmemizi engellemeye, stres düzeyimizi arttırarak motivasyonumuzu düşürmeye başladı. Olumsuz içsesin yarattığı bu gerilim ile nasıl başa çıkabileceğimizi bir sonraki yazımızda ele alacağız.
Klinik Psikolog & EMDR Psikoterapisti Harun YAZICI
