Öz şefkat; kişinin kendisine karşı anlayışlı, nezaketli ve destekleyici olması olarak tanımlanabilir. Kısacası kişinin kendisiyle arkadaş olması da diyebiliriz.
Peki bu durumu çocuğumuza nasıl öğretebiliriz ?
Öz şefkati çocuğunuza yapması gereken bir şey olarak anlatmak çok da işlevsel olmayacaktır. Bu sebeple öncelikle işe kendinizden başlayarak öz- şefkatli bireyler olarak çocuğunuza iyi bir rol model olun. Örneğin, mutfakta bir tabak kırdığınızda ‘’ Ne kadar sakarım, hiçbir şeyi beceremiyorum ‘’ demek çocuğunuza ‘’hata yaptığımda kendimi eleştirmeliyim, bu sebeple hiç hata yapmamalıyım ’’mesajını verecektir. Bu sebeple bunu demek yerine ‘’ Küçük bir kaza yaşandı, bende insanım bazen böyle kazalar yaşanabilir. ’’ demek daha sağlıklı olacaktır.
Eleştirel, ihmalkar ve yargılayıcı ebeveyn tutumlarını edinmek yerine kendinize güven verici, destekleyici ve hoşgörülü bir ebeveyn tutumu edinmek çocuğunuzun kendini ve beklentilerini rahat bir şekilde ifade etmesini destekleyecek ve çocuğunuzun psikolojik farkındalık kazanmasını sağlayarak öz şefkat gelişimi için geliştirici bir adım olacaktır. ( Psikolojik farkındalık bireyin kendisine karşı oluşturduğu farkındalık halidir. )
Çocuğunuzla sağlıklı sınırlar çerçevesinde şefkatli bir ilişki kurmaya özen gösterin. Çocuğunuzla kurduğunuz bu ilişki çocuğunuzun kendisini güvende hissetmesine yardımcı olacaktır. Çocuğunuz kendini güvende hissettiğinde yeni şeyler deneyecek ve zorluklarla karşılaşacaktır. Çocuğunuzun karşılaştığı zorluklar karşısında çocuğunuza yıkıcı eleştirilerde bulunmamak, çocuğunuzun zorlu durumlar karşısında kendisine karşı daha nazik ve şefkatli olmasını destekleyecektir.
Üzüntü, hayal kırıklığı gibi güçlü duygulardan kaçmak ya da bu duygulardan şikayet etmek yerine bu güçlü duyguları kabul edin. Çocuğunuzun bu duygularını anladığınızı ve bunlarında bizlerin duygusu olduğunu çocuğunuza ifade edin.
Büşra Muslu
